Choices and traveling

Wat een week heb ik achter de rug.

Velen van jullie weten natuurlijk dat ik met Nynke samen voor een jaar naar Londen zou gaan. Nou, alles liep anders dan we hadden gedacht. We waren een week in Londen, hadden geen kamer, geen werk en Nynke had geen geld meer. Toen dacht ik nog; Oke, laten we dan een maand blijven... maar ook dit werkte door omstandigheden niet. WAT MOEST IK DOEN? Ik stond met een mega koffer, in een heel ( Lees: HEEL HEEL HEEL HEEEEL) vies, smerig, oud en muffig ROT hostel en ik had een ontzettende heimwee. Douches waar geen water uit kwam( of het putje liep niet door, of het water was koud), kookplaatje waar de bacteriën vanaf liepen en een kamer waar je amper een oog dicht deed ( deel kamer met 7 anderen). Zucht.. Daar ging mijn droom.

Mijn zus kwam erachter dat er een toffe stage plaats is in New Romney, vlakbij Dover in Engeland. Er waren veel stages waar je uit kon kiezen, computer techniek, vertalingen en dat soort dingen. Goed heb ik alles bekeken en ik vond Photographic Desing wel heel leuk klinken. Dan mocht ik lekker creatief bezig zijn, websites maken, flyers en posters maken en natuurlijk fotoshoots en dergelijke organiseren en maken! Heel tof dus. Na heel wat informatie uitwisselen, skype interviews en mailtjes, zaten Nynke en ik te wachten op de uitslag. Die kregen we dus niet op de genoemde datum en daarom moesten we NOG EEN NACHT in dat hostel blijven... ZIE je het stoom uit mijn oren komen.. :)

Eindelijk kreeg ik dan te horen dat ik AANGENOMEN ben voor de stage in New Romney. SUPER tof ! Nynke had ook gesolliciteerd, maar ze vond het te duur om de kamer etc te betalen daar, terwijl je niet betaald wordt voor het werk ( lees: stage - ze leren je er alles, krijgt een diploma en je hebt eten en onderdak). Zij besloot een ticket naar huis te boeken en natuurlijk zocht ik meteen uit hoe ik vanuit Londen in New Romney kwam. De volgende ochtend vertrokken we meteen, na heel wat geklooi met mijn koffer ( hij wilde niet dicht ). Na twee haltes namen we afscheid. We gingen onze eigen kant op.

De reis was heel zwaar. Die koffer was bijna zwaarder dan ikzelf en het bleek ineens ook ruim 25 graden te zijn buiten. Gelukkig werd ik op veel stations geholpen door de Engelse mensen. ECHT wat een TOP land. Iedereen is hier zoooo aardig. Toen ik naar de bussen moest, waren er twee omaatjes en die wisten dat het heel ver lopen was naar de halte vanaf de trein ( Die trein ging zoooo snel, leek wel een achtbaan) Dus die vrouwtjes hebben me een lift gegeven met de auto. Met ze drietjes die koffer in de auto gepropt, echt top. Ze waren echt al 80 ofzo. Onderweg kocht ik heerlijke shampoo en dergelijke voor in mijn kamer in NR. Het was in Folkstone, wat is het daar leuk !! Op een gegeven moment wist ik echt niet meer waar ik heen moest, toen was en een mevrouw en die is helemaal met mij mee naar de stage gegaan met de bus! Dat waren ruim 50 minuten! Ze zei 'Ik reis toch gratis en ik wil dat je goed aankomt, ik heb ook een dochter dus ik accepteer geen nee' LIEF HE ! Gewoon een wildvreemde. Ze wist inderdaad de weg, want na al die tijd in de bus, liep ze zo met me mee en binnen 10 mintuten stond ik voor het hotel, wat later dus het kantoor van dat stagebureau blijkt te zijn.

Meteen werd ik geholpen door de mensen die buiten het kantoor stonden. Ze namen mijn koffer over, ik werd aan iedereen voorgesteld ( HALLO 80 NAMEN ONTHOUDEN binnen een uur :p) en ik werd volgepropt met een of andere aubergine kook kunst ( gelukkig heb ik dat deze week maar 7 keer gegeten ofzo, haha!) Daarna werd ik naar mijn huis gebracht...

Dit moest ik even laten bezinken, komt ie: IK HEB EEN EIGEN KAMER MET UITZICHT OP DE ZEE!!! ....


WAAAH!

Het huis is heel groot, veel gangen en deuren waarin ik me nu nog steeds vergis. Ben al drie keer de wc ingelopen in plaats van de keuken ( Ja blond blablabla) Maar dat gaat zeker goed komen. Mijn kamer is overigens best ruim. Het was echt heel erg smerig en daarom heb ik meteen alles helemaal rigoureus schoongemaakt. Op zoek naar de stofzuiger, die HENRI heet ( HOE LEUK!) en schoonmaakspul etc. Was een hele klus, amper te vinden. Nu is alles helemaal schoon gelukkig. Ik ben daarna nog teruggelopen naar het kantoor om te gaan eten ( al het eten mag je daar gewoon pakken en koken daar) omdat ze me vergeten waren op te halen. Heel suf, I know maar ik verdwaalde en toen heeft een oud vrouwtje me gebracht ( ze liep alleen echt heeeel langzaam, waardoor ik te laat was voor de TEA ( avondeten in het Engels ) en dus heb ik zelf een ei gebakken.

Ik wilde heel graag punaises kopen om mijn kaarten op te hangen in mijn kamer. Dus ik ging helemaal naar de supermarkt ( 20 min lopen) samen met een jongen die ook in mijn huis woont. Ik vind het echt tof dat ik gewoon beter Engels spreek dan iedereen in dat huis :p Natuurlijk kocht ik veel meer dan dat ik in gedachte had ( SCHONE doekjes, schoonmaakmiddel, popcorn, schaar, pennen etc) en helaas heb ik moeten zien hoe een man neerviel en gereanimeerd werd en dood ging midden in de supermarkt ( ik wilde niet kijken maar elk gangpad kwam er op uit ). Dat beeld vergeet ik niet snel meer. Nu moest ik 20 minuten teruglopen naar het hotel en toen nog eens 15 naar huis. Mijn hemel, ik ben gesloopt.

Nu heb ik lekker alles schoon en netjes en ik heb gedoucht ( WARM WATER, JEEJ!) De douchekop bleef niet hangen .. Mijn armspieren en been zijn zeker getraind vandaag. Ik had jullie een blog beloofd, dus hier issie ! Morgen gaat de wekker om 7 uur en dan gaan we werken, de eerste drie dagen moet ik testen maken, over veiligheid en dergelijke.. dus nog niet echt het echte werk. Maar het moet ! Dan in de avond heb ik een vergadering met het huis, want blijkbaar wordt er niet goed schoongemaakt hier ( NIETS VAN GEMERKT HOOR.... ) En dan ga ik denk ik even een uurtje bij het strand zitten en mijn zoute lippen aflikken, hihi

Welterusten xx