Fairytales, bonfire and a cold shower

Hee allemaal!

Het is alweer een tijdje geleden dat ik geschreven heb, niet omdat ik het niet meer leuk vind om te doen - echt niet, jullie zijn nog lang niet van me af- maar omdat ik het echt onwijs druk heb met van alles en nog wat. Geen excuus, dus hier maar weer een bericht van mijn kant.

Ik beleef hier zoveel mensen! Elke dag is weer een nieuw avontuur. De dagen worden steeds kouder en het is ook steeds sneller donker. Als mensen vroeger tegen me zeiden ' In Engeland regent het altijd en is het altijd koud' dacht ik 'het zal wel' maar nu ik hier ben, weet ik dat ze gelijk hebben gehad. Het regent hier redelijk veel, maar de laatste weken hebben we vooral hele koude dagen gehad, zonder regen, die vaak onder 0 gingen. Tijd om mijn winterkleding tevoorschijn te gaan halen en een goed excuus om eens lekker te gaan shoppen.

Over shoppen gesproken, de winkels zijn hier echt FANTASTISCH! Ik wil alles hebben. Zeker nu het bijna kerst is en alle winkels er uit zien alsof ze regelrecht uit een kerst magazine zijn gekomen. De kerst begint hier al heel vroeg, het is november en er staan al overal kerstbomen, er branden kerst lichtjes en er worden al kerstliedjes gezongen in de stad, echt te leuk.

Een aantal dagen geleden waren hier in Engeland een hele hoop kampvuren en vuurwerk shows. Ik kan jullie moeilijk de hele geschiedenis van Engeland gaan vertellen, maar even in het kort; ze hebben hier een dag waarop ze alle gestorven mensen herdenken vanuit de oorlog en dit vieren ze heel groot met allerlei kampvuren en parades in verschillende dorpjes en aan het einde is er dan vuurwerk. Het is allemaal opgezet door een goed doel, POPPY, alle mensen geven daar geld aan hier en ze dragen rode bloemen op hun shirt, auto en ga zo maar door. Ik ben samen met een grote groep andere stagiaires naar het dorpje RYE gegaan om zo een bonfire te gaan bekijken. In de bus was het al heel tof, want we zagen allemaal leuke en gekke knipperlichtjes en lichtgevende vlinders en zwaarden van plastic en iedereen was gezellig aan het wandelen door de straten. Eenmaal in Rye heb ik meteen zo een lichtgevende vlinder gekocht, die later ook nog muziek bleek te maken van Rikki Martin ( stiekem werd iedereen gek van me ).

We hebben lekker warme chocomel gedronken en we zijn door Rye heengelopen, het is echt een super mooi en gezellig dorpje; om verliefd op te worden. Tijdens het wandelen zag ik van die appels met knalrode suiker op een stokje, die kwamen regelrecht uit een sprookje en je raadt het al; IK MOEST DIE HEBBEN. Na 1 hap van die appel was ik compleet verliefd. WAT EEN GODDELIJKE SMAAK! Ik heb Giannis weten over te halen om ook zo een appel te proberen, hij strubbelde eerst tegen maar toen was hij wel heel nieuwsgierig en toen ook hij een hap van zijn spookjesappel nam, was hij meteen verkocht. Julia en ik hebben ook nog een suikerspin gegeten en toen begon dan eindelijk de parade. Ik had er al heel veel over gehoord, maar ik wist niet echt wat ik me ervan voor moest stellen.
Opeens hoorden we harde trommel muziek en er kwam een mega lange stoet van mensen aan, die met vuurfakkels liepen te zwaaien en iedereen was aan het schreeuwen. Die parade vertelde de geschiedenis van Rye, echt ontzettend tof om te zien. Ze waren allemaal verkleed en geschminkt en ze hadden hele rekwisieten in die parade, zoals boten en dat soort dingen. De parade duurde een kwartier en daarna zijn we naar de houtstapel gelopen, die nog hoger was dan een huis. Alle mensen die de parade liepen gooiden hun fakkels in de houtstapel en binnen een mum van tijd hadden we een mega grote vuurhaard voor ons neus.Dit was een van de meest indrukwekkende momenten ever. Het was die avond echt extreem koud en iedereen was heel blij met het vuur. Ze gooiden eerst allemaal rotjes en ik dacht echt ''maken jullie een grapje? Is dit nou die vuurwerk show?'' maar net toen ik er wat van wilde zeggen tegen de rest, kwam er een vuurwerkshow die echt heeeeel indrukwekkend was. Het was zo ontzettend mooi dat ik er bijna van moest huilen, heel bizar. Na de vuurwerkshow zijn we weer naar het cafeetje gegaan om nog een warme chocomel te drinken en daarna zijn we met de taxi naar huis gegaan.

Natuurlijk gebeuren er ook super idiote dingen hier, ik blijf tenslotte Ellen. Zo ging op een dag mijn wekker en ik besloot, zoals elke andere morgen, om een lekkere warme douche te nemen. Het huis waarin ik woon is echt een vriezer in de ochtend dus ik besloot om mijn pyjama aan te houden en met badjas en al naar de douche te lopen. Mijn favoriete douche was bezet, zoals altijd, dus moest ik naar de douche die een losse douchekop heeft en een douchegordijn die je altijd aanvalt.. niet zo een leuk begin van de morgen, maar afijn we gaan niet een dag laten verpesten door een douchegordijn en een bult op mijn hoofd door de douchekop, toch?! Na de douche liep ik snel terug naar mijn kamer, mijn haar was drijfnat en ik was bang dat de puntjes zouden bevriezen in de gang. Toen wilde ik mijn kamer in en ging de deur niet open.. dat is vreemd? Ik nog eens kijken of ik wel aan de goede deur sta te duwen ''ja dit is toch echt mijn kamer, what the f... ?'' Nog een poging om de deur te openen en nog een en nog een... 'HELP !?'' Met geen mogelijkheid was er beweging in mijn deur te krijgen. Sta je dan met je zeiknatte haren in je badjas te bibberen om 7 uur 's morgens. Ik snel naar Vittoria toe, die gelukkig al wakker was. Zij ook proberen of zij de deur wel openkreeg - want ja misschien werken haar magische handen wel, logica- We kwamen er achter dat mijn sleutel, die netjes aan de binnenkant van mijn deur hing, waarschijnlijk dus een klein beetje is omgedraaid toen ik de deur achter me dichtdeed. Ik had mezelf gewoon buitengesloten. Ik moest drie mensen bellen om me te komen helpen en ondertussen was ik een ijsblokje. We hebben met lepels, haarspeldjes, pennen, sleutels en schroevendraaiers geprobeerd om mijn sleutel uit de deur te krijgen.. ZINLOOS. Toen moest de property manager komen om mijn deur open te schroeven.. Heel even dankte ik god op mijn blote knietjes dat ik mijn pyjama die ochtend had aangehouden en dat ik niet alleen met een handdoekje naar de douche ben gewaggeld. Na een uur porren was het ons - nouja Giannis- eindelijk gelukt om mijn deur open te krijgen. Wat een ochtend. Snel aangekleed, opgemaakt en toen naar het werk, waar natuurlijk ook alles fout moest gaan want als je eenmaal fout begint... thee op mijn arm, knoeien op mijn broek, snee in mijn vinger, verbranden aan een pan, een kopje in 1000 stukjes laten vallen.. Just my luck. In de avond heb ik naar de volle maan gekeken die op de zee schijnt en dan realiseer ik me pas dat ik mezelf zo gelukkig mag prijzen dat ik hier gewoon ben. Ik laat me dus echt niet na 1 zo een rot dag uit het veld slaan.

Vandaag ben ik gezellig met Natasza en Nik- en later bleek vele andere mensen-i naar Folkestone gegaan om lekker te winkelen en daar heb ik ook singapore besteld om mee naar huis te nemen, dat was het beste idee ooit! Nu ga ik lekker slapen en morgen moet ik mijn wasjes doen, kamer opruimen en in de avond hebben we een filmavond. Maandag heb ik ook vrij genomen en ga ik samen met Natasza naar Canterbury ( I LOVE CANTERBURY) om mijn lieve Theodora en Filippo te bezoeken, die al klaar zijn met deze stage en die nu werk zoeken in Engeland.

Trouwens, als jullie me een kaartje willen sturen - dit is een hint!!- hier is mijn adres:

Ellen de Wit
3 Littlestone Road
Littlestone
New Romney, Kent TN288QZ

Liefs, Ellen